Kwestia czystości twojego samochodu

osiadacza auta praktycznie niczego poza dowodem tożsamości i dokumentem potwierdzającym, że to my jesteśmy właścicielami pojazdu (karta pojazdu, umowa kupna-sprzedaży, testament, poświadczenie notarialne). Resztę formalności załat

Kwestia czystości twojego samochodu

Złomowanie pojazdu

Jak oddać auto na złom? To pytanie mogą sobie zadawać właściciele starych i niedziałających pojazdów mechanicznych.

Tak naprawdę to nie wymaga od posiadacza auta praktycznie niczego poza dowodem tożsamości i dokumentem potwierdzającym, że to my jesteśmy właścicielami pojazdu (karta pojazdu, umowa kupna-sprzedaży, testament, poświadczenie notarialne). Resztę formalności załatwi za nas firma złomująca. Do naszego obowiązku należy jeszcze tylko wyrejestrowanie pojazdu w urzędzie z pomocą dokumentów, które wypełni firma odkupująca pojazd.


Silniki typu V6

V6 ? oznaczenie silnika widlastego składającego się z sześciu cylindrów. Jest to drugi po R4 typ silnika najczęściej stosowany do napędu samochodów osobowych1. Najczęściej występującym kątem rozwarcia silnika V6 jest 60°, rzadziej 90° lub 120°.

Silniki typu V6 często znajdują zastosowanie w samochodach segmentu D / E, dostępne są opcjonalnie jako mocniejsze źródło napędu w porównaniu do mniejszych jednostek R4. Spotyka się je także jako mniejszą oraz bardziej ekonomiczną alternatywę dla silników V8. Jednostki typu V6 są krótsze od R4 o podobnej pojemności, często także węższe od V8. Dzięki zwartej budowie możliwy jest ich montaż poprzecznie do osi nadwozia i użycie w samochodach przednionapędowych. Doładowane silniki V6 generują moc i moment obrotowy możliwy do uzyskania z większych jednostek V8, emitując przy tym mniej zanieczyszczeń i zużywając mniej paliwa. Przykładem może być silnik TFSI 3.0 Volkswagena, doładowany mechanicznie z bezpośrednim wtryskiem paliwa lub EcoBoost 3.5 Forda, oba silniki porównywane są do wolnossącego V8 4.2 FSI Volkswagena1.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/V6_(silnik)


Podstawy termodynamiczne silnika diesla

Obiegiem porównawczym współczesnych silników wysokoprężnych jest obieg Seiligera-Sabathé. Obieg ten składa się z następujących przemian charakterystycznych:

adiabatyczne sprężanie,
izochoryczne podgrzewanie czynnika,
izobaryczne podgrzewanie czynnika,
adiabatyczne rozprężanie,
izochoryczne oziębianie czynnika.

Obieg porównawczy jest obiegiem teoretycznym. Silnik rzeczywisty pracuje wg obiegu, składającego się z nieco innych przemian. Sprężanie i rozprężanie nie są adiabatyczne, ponieważ występuje wymiana cieplna ze ściankami cylindra, głowicą, tłokiem i innymi elementami. Nawet, gdyby występujące procesy były adiabatyczne, nie byłyby odwracalne. Ogrzewanie czynnika nie jest izobaryczne, następuje najpierw wzrost ciśnienia, a potem jego spadek. Najważniejszą różnicą jest to, że obieg porównawczy opisuje układ zamknięty (wykorzystywany jest wciąż ten sam czynnik), a obieg rzeczywisty układ otwarty (następuje wymiana czynnika roboczego).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_samoczynnym