Idzie zima, ogrzej swój dom

zór sprawowany nad tradycyjnym piecem węglowym obejmuje kupno odpowiedniego drewna i węgla oraz ich podłożenie do pieca i rozpalenie. Po rozpaleniu w piecu trzeba będzie co jakiś czas do niego podkładać i sprawdzać wysokość temper

Idzie zima, ogrzej swój dom

Obsługa tradycyjnego pieca węglowego

Tradycyjny piec węglowy umieszczany jest w kotłowniach znajdujących się zarówno w domach, jak i w blokach mieszkalnych czy szkołach. Nadzór sprawowany nad tradycyjnym piecem węglowym obejmuje kupno odpowiedniego drewna i węgla oraz ich podłożenie do pieca i rozpalenie. Po rozpaleniu w piecu trzeba będzie co jakiś czas do niego podkładać i sprawdzać wysokość temperatury. W zależności od pojawiającej się potrzeby będzie można regulować ją przy pomocy podnoszenia i opuszczania drzwiczek od pieca, co będzie wpływało na rozpalanie się węgla lub jego stopniowe wygaszanie. Oprócz węgla i drewna jako zimowy opał mogą być wykorzystywane odpowiednio pocięte kawałki mebli, do których trzeba będzie zgromadzić dużą ilość gazet.


Obniżanie temperatury na piecu

Nowoczesne sposoby ogrzewania domu pozwalają na dostosowanie temperatury ogrzewanych pomieszczeń do potrzeb domowników oraz do temperatury panującej na dworze. W tym celu na grzejnikach montowane są odpowiednie pokrętła z kolejnymi stopniami, w innych przypadkach można ustawiać temperaturę na piecu. Natomiast w przypadku tradycyjnych pieców grzewczych trzeba będzie co kilkanaście minut sprawdzać ich temperaturę i w razie potrzeby podkładać większą ilość węgla i drzewa oraz podnosić drzwiczki, żeby docierało do nich powietrze. W przeciwnym wypadku, jeżeli temperatura na piecu za bardzo się podniesie trzeba będzie zamykać drzwiczki od pieca, co będzie powodowało jego przygaszanie i stopniowy spadek temperatury.


W układzie współprądowym

W układzie współprądowym wymiana ciepła zachodzi pomiędzy dwoma strumieniami biegnącymi w tym samym kierunku. Z punktu widzenia wymiany ciepła jest to najmniej wydajny układ. Charakteryzuje się stosunkowo niską średnią różnicą temperatur (która jest siłą napędową procesu). Skutkiem tego jest większa powierzchnia wymiany ciepła konieczna do realizacji procesu, a co za tym idzie, większy i droższy wymiennik. Wymiennik ten jest korzystny ze względu na rozkład naprężeń cieplnych. Ponieważ gorący i zimny strumień wpływają do wymiennika z tej samej strony średnia temperatura ścianki w wymienniku jest bardziej jednorodna na całej długości. Skutkiem tego są mniejsze naprężenia termiczne.

Bardziej efektywny jest układ przeciwprądowy. Dodatkową zaletą tego układu jest możliwość podgrzania lub ochłodzenia strumienia do temperatury wlotowej drugiego strumienia. Wadą jest możliwość pojawienia się dużych naprężeń cieplnych.

W układzie krzyżowym oba strumienie przepływają względem siebie pod kątem prostym. Chociaż czysty układ krzyżowy jest rzadko spotykanym rozwiązaniem, często spotyka się go w przypadku wymienników płaszczowo-rurowych jako składowa przepływu. Przegrody stosowane powszechnie w celu zwiększenia dynamiki przepływu płynu w przestrzeni płaszczowej, dzielą ją na szereg segmentów o przepływie krzyżowym.

Układy złożone (np. wymienniki z płaszczem o przepływie dzielonym lub rozbieżnym) są kombinacją powyższych układów. Większość wymienników spotykanych w przemyśle ma charakter złożony.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a